Od lipca 2018 roku w VAT funkcjonuje mechanizm podzielonej płatności. Split payment polega na tym, iż płatność za nabytą usługę lub towar dokonywana następujący sposób: wpłata stanowiąca wartość sprzedaży netto jest płacona przez nabywcę na rachunek rozliczeniowy dostawcy albo rozliczana w inny sposób, natomiast zapłata stanowiąca kwotę podatku VAT jest wpłacana na specjalny rachunek bankowy dostawcy tj.rachunek VAT.
Wprowadzając przepisy dotyczące tego mechanizmu sugerowano się tym, że jest to rozwiązanie mające na celu przeciwdziałanie nadużyciom i oszustwom podatkowym. Tego rodzaju działanie ma wyeliminować ryzyko znikania podatników wraz z zapłaconym im przez kontrahentów, a nieodprowadzonym podatkiem od towarów i usług.
Mechanizm podzielonej płatności, czyli MPP ma zastosowanie do transakcji dokonywanych na rzecz innych podatników. Dlatego też pozostaje on bez wpływu na zakupy wykonywane przez konsumentów. którzy nie prowadzą działalności.
MPP daje ochronę dla nabywcy towaru lub usługi, zapewniając mu bezpieczeństwo podatkowe transakcji.
Warto zaznaczyć, iż mechanizm podzielonej płatności czyli tzw split payment do końca października 2019 roku był dobrowolny. Inicjatywę w tej kwestii pozostawiono nabywcy towarów lub usług.W tym przypadku dobrowolność oznaczała, że można było go stosować w sposób wybiórczy. Zatem nie każda faktura musiała być uregulowana z jego uwzględnieniem. To nabywca decydował, którą fakturę zapłaci korzystając z MPP i wobec którego dostawcy zastosuje to rozwiązanie.
W obecnym stanie prawnym po wprowadzeniu zmian do ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw MPP jest obowiązkowy.
Podstawą wprowadzenia tego rodzaju zmian zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady (UE) 2019/310 z dnia 18 lutego 2019 roku upoważniająca Polskę do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Nowelizacja stanowi, że od 1 listopada 2019 roku obowiązują przepisy dotyczące MPP w wersji obligatoryjnej. Objęte są nim faktury, w których kwota należności łącznie przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, dokumentujące nabycie towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.
